Zevende Dag Ton

De zevende dag in de ton was een beetje een internationale dag. Een Zweed kwam me vragen hoe ik zeker kon weten dat de aarde geen buitenaardse kolonie was, een bende Filipijnen kwamen me letterlijk overwelmen met vragen over vanalles en nog wat en twee communistische islamitische Marokkanen kwamen me vertellen dat het niet waar is dat Allah 72 (en niet 99!) maagden ter beschikking stelt als je met een molotov-rugzak in de metro verdwijnt, maar dat ze dat gewoon zeggen om u naar het paradijs te lokken. Verder ook een paar échte filosofen voor de ton gekregen die heel geïntigreerd waren door mijn boekje, kunstenaar Dan Deca die me overtuigd heeft dat stoelen kunnen wandelen, een paar kinderen die alles over oorlog wilde weten etc... Op het einde van de dag kwam mijn tonmakker Willy nog even afscheid nemen en Edith en Diane, de Kariatiden van de Groene Waterman schonken me nog een fantastische fles whisky om mijn week in de whiskyton te vieren. Morgen is mijn laatste dag en die zal ik helemaal naakt doorbrengen zoals de échte Diogenes van Sinope.Ik hoop u ook allemaal te zien dan...